Struwit (MgNH₄PO₄·6H₂O) to związek mineralny, który jest coraz częściej stosowany jako źródło fosforu (P) w nawożeniu rolniczym. Jego zastosowanie może mieć znaczny wpływ na właściwości chemiczne gleby pod pszenicą ozimą, wpływając na dostępność składników pokarmowych, pH gleby, oraz retencję i wymywanie fosforu.
Jedną z głównych zalet stosowania struwitu jako nawozu fosforowego jest jego powolne uwalnianie P do gleby, co oznacza, że fosfor jest dostępny dla roślin przez dłuższy okres czasu, w porównaniu do niektórych innych źródeł fosforu. To powolne uwalnianie P może prowadzić do zwiększonej efektywności wykorzystania P przez rośliny, co może przyczynić się do zwiększenia wydajności uprawy pszenicy ozimej.
Działanie struwitu jako nawozu może wpływać na pH gleby. Struwit jest związkiem obojętnym, co oznacza, że jego stosowanie nie powinno prowadzić do kwasienia gleby, jak ma to miejsce w przypadku niektórych innych nawozów fosforowych. To może być korzystne dla gleb o niskim pH, gdzie równowaga kwasowo-zasadowa gleby jest niezbędna do optymalnego dostępu do składników pokarmowych dla roślin.
Struwit może również wpłynąć na retencję fosforu w glebie. Dzięki swojej strukturze krystalicznej i powolnemu uwalnianiu P, struwit może pomóc w ograniczeniu wymywania fosforu z gleby, co jest ważne zarówno z punktu widzenia wydajności uprawy, jak i ochrony środowiska. Nadmierne wymywanie fosforu z gleb może prowadzić do eutrofizacji cieków wodnych, co jest poważnym problemem środowiskowym.
Na koniec, warto zauważyć, że wpływ struwitu na właściwości chemiczne gleby może zależeć od wielu czynników, takich jak warunki glebowe, odmiana pszenicy, praktyki uprawowe i strategie nawożenia. Dlatego zawsze zalecane jest przeprowadzenie analizy gleby przed zastosowaniem nawozów, aby określić optymalną strategię nawożenia dla konkretnej sytuacji.
Podsumowując, stosowanie struwitu jako nawozu fosforowego może wpływać na właściwości chemiczne gleby pod pszenicą ozimą, przyczyniając się do powolnego uwalniania fosforu, stabilności pH gleby i ograniczenia wymywania fosforu. Dzięki temu może przyczyniać się do zwiększenia wydajności uprawy i zrównoważonego zarządzania składnikami pokarmowymi.