W przeciwdziałaniu erozji stosowane będzie dofinansowanie ze środków publicznych inwestycji obejmujących budowę zbiorników kolmatacyjnych (do zamulenia), kolmatacyjno-retencyjnych i retencyjnych oraz inwestycji wynikających ze scalania gruntów (np. drogi technologiczne).
Ochrona zasobów glebowych jest istotna dla zrównoważonego rolnictwa, ochrony środowiska i zapewnienia bezpiecznej przyszłości żywnościowej. Działania na rzecz ochrony zasobów glebowych mają na celu zachowanie żyzności gleb, zapobieganie erozji, degradacji i zanieczyszczeniom, oraz poprawę jakości gleby. Oto kilka kluczowych działań na rzecz ochrony zasobów glebowych:
- Praktyki rolnicze i agrotechniczne: Wprowadzanie praktyk rolniczych i agrotechnicznych, które minimalizują degradację gleby i poprawiają jej strukturę. Są to m.in. stosowanie płodozmianu, zastosowanie odpowiednich technik uprawy (np. uprawa w rzędach, orka minimalna, bezorkowa), redukcja użycia pestycydów i nawozów chemicznych, zastosowanie zielonych nawozów, kompostowanie i stosowanie naturalnych nawozów organicznych.
- Zadrzewianie i zalesianie: Promowanie zadrzewiania i zalesiania obszarów narażonych na erozję gleby. Drzewa i rośliny leśne pomagają wzmocnić strukturę gleby, zatrzymują wodę i zapobiegają erozji. Tworzenie pasów zadrzewionych wzdłuż pól rolnych lub sadzenie drzew na nieużytkach przyczynia się do ochrony gleby i zwiększenia jej stabilności.
- Zastosowanie systemów uprawy konserwującej: Wdrażanie systemów uprawy konserwującej, takich jak rolnictwo bezorkowe, mulczowanie, pokrycie gleby roślinnością, czy tworzenie teras i tarasowania, które zmniejszają erozję gleby i zwiększają jej zdolność do retencji wody. Te praktyki pomagają również w zatrzymywaniu substancji organicznych i składników odżywczych w glebie.
- Monitorowanie i zarządzanie jakością gleby: Regularne monitorowanie stanu gleby i zarządzanie jej jakością. Analizowanie składu chemicznego gleby, pH, poziomów składników odżywczych i zanieczyszczeń pozwala na wczesne wykrycie problemów i podjęcie odpowiednich działań naprawczych. Wdrażanie programów nawożenia zrównoważonego i poprawy struktury gleby jest kluczowe dla utrzymania jej żyzności i zdrowia.
- Edukacja i szkolenia: Organizowanie szkoleń, warsztatów i kampanii edukacyjnych na temat ochrony zasobów glebowych. Edukowanie rolników, pracowników sektora rolnego i społeczności wiejskich na temat korzyści i praktyk zrównoważonego zarządzania glebą, a także skutków erozji, zanieczyszczeń i degradacji gleby. Działania edukacyjne mogą obejmować techniki utrzymania i poprawy żyzności gleby, wdrażanie praktyk agroekologicznych, czy tworzenie świadomości społecznej na temat znaczenia gleby dla zdrowia i środowiska.
- Polityka i regulacje: Tworzenie odpowiednich polityk, przepisów i regulacji dotyczących ochrony zasobów glebowych. Wprowadzenie środków zachęcających rolników do stosowania praktyk zrównoważonego zarządzania glebą, np. systemu płatności za usługi ekosystemowe, programów dotacji na poprawę struktury gleby czy ulg podatkowych dla gospodarstw stosujących praktyki proekologiczne.
Ochrona zasobów glebowych wymaga współpracy między różnymi interesariuszami, w tym rolnikami, naukowcami, organizacjami pozarządowymi, władzami lokalnymi i instytucjami rolniczymi. Wspólna praca nad wdrażaniem praktyk ochrony gleby przyczynia się do trwałego rozwoju rolnictwa, ochrony środowiska i zapewnienia produktywności gleby na długą metę.