Proces jaki w nim zachodzi nazywa się nebulizacją, czyli rozpraszaniem analizowanej cieczy w delikatną mgiełkę.
Urządzenie składa się z rurki kapilarnej, przez którą zasysa się roztwór, połączony z rurką o nieco większej średnicy zakończonej maleńkim okrągłym otworem, przez którą przechodzi strumień powietrza pod ciśnieniem oraz komory, w której zachodzi nebulizacja. W komorze tej znajduje się otwór, przez który dopływa gaz palny. Powietrze przechodzące z dużą prędkością przez roztwór w rurce wywołuje znaczny spadek ciśnienia u jej wylotu. To jest przyczyną zasysania roztworu badanego i rozprasza go w komorze nebulizera w postaci mgły zawierającej maleńkie kropelki o średnicy od kilku do kilkudziesięciu mikrometrów. Największe z nich osiadają na ścianach komory, reszta natomiast wraz z gazem palnym kierowana jest do palnika P, gdzie w stożku wewnętrznym na skutek działania energii cieplnej (powstałej w wyniku spalania gazów palnych i utleniaczy) zostaje odparowana a związek chemiczny w skład którego wchodzi badany pierwiastek, ulega dysocjacji.
Nebulizer (nebulizator) jest urządzeniem używanym w różnych technikach analitycznych, takich jak spektrometria masowa czy absorpcyjna spektrometria atomowa. Jego główną funkcją jest rozpylanie cieczy analizowanej w postaci delikatnej mgiełki. Proces ten nazywany jest nebulizacją.
Nebulizer składa się z kilku elementów. Pierwszym z nich jest rurka kapilarna, przez którą jest zasysany roztwór. Ta rurka jest połączona z drugą rurką o nieco większej średnicy, która posiada maleńki okrągły otwór na końcu. Poprzez ten otwór przechodzi strumień powietrza pod ciśnieniem. Dodatkowo, nebulizer zawiera komorę, w której zachodzi proces nebulizacji. W tej komorze znajduje się również otwór, przez który dostarczany jest gaz palny.
Proces nebulizacji rozpoczyna się, gdy powietrze przechodzące z dużą prędkością przez roztwór w rurce powoduje spadek ciśnienia u jej wylotu. To spowodowane jest działaniem dynamicznym powietrza na powierzchnię cieczy. Dzięki temu spadkowi ciśnienia, roztwór zostaje zassany do komory nebulizatora, gdzie następuje jego rozpylenie w postaci mgły zawierającej maleńkie kropelki o średnicy od kilku do kilkudziesięciu mikrometrów.
Największe kropelki osiadają na ścianach komory nebulizatora, natomiast reszta mgły wraz z gazem palnym kierowana jest do palnika. W palniku, na skutek działania energii cieplnej wytworzonej w wyniku spalania gazów palnych i utleniaczy, roztwór odparowuje, a związki chemiczne, które zawierają badany pierwiastek, ulegają dysocjacji. Ten proces jest często wykorzystywany w analizach z wykorzystaniem technik absorpcyjnej spektrometrii atomowej, gdzie chcemy analizować zawartość określonych pierwiastków w próbce.
Nebulizery są dostępne w różnych konfiguracjach i mogą być używane w zależności od konkretnych wymagań pomiarowych. Ich zastosowanie umożliwia skuteczne wprowadzanie cieczy do analizatora, zapewniając jednocześnie rozproszenie próbki w postaci mgiełki, co ułatwia analizę i pomiar wybranych substancji.
Podsumowując, nebulizer jest urządzeniem stosowanym w technikach analitycznych do rozpylania cieczy w postaci mgiełki. Składa się z rurki kapilarnej, rurki z otworem, powietrza pod ciśnieniem, komory nebulizatora i palnika. Proces nebulizacji polega na rozpyleniu cieczy w postaci maleńkich kropel, które są poddawane analizie lub dalszym procesom chemicznym w celu oznaczenia zawartości wybranych substancji w próbce.