Kolejną cechą odróżniającą polskie rolnictwo od unijnego jest procent zatrudnionych w rolnictwie. Według wyników Narodowego Spisu Powszechnego i Powszechnego Spisu Rolnego z 2002 roku, liczba osób zatrudnionych w rolnictwie wynosi 16,5% ogółu zatrudnionych w Polsce. Częściowo wynika to z różnic metodologicznych w liczeniu pracujących w gospodarstwach indywidualnych w Polsce do pracujących zalicza się osoby produkujące na własne potrzeby oraz pracujących na działkach rolnych o powierzchni od 0,1 ha do 1,0 ha użytków rolnych. Natomiast średnio w krajach UE udział pracujących w rolnictwie do ogółu pracujących wynosi 4,5%, najwyższy jest w Grecji 17%, najniższy w Wielkiej Brytanii 1,6%.[1]
Udział pracujących w rolnictwie maleje w wolnym tempie, głównie z powodu braku miejsc pracy poza rolnictwem, a także z powodu niskiego poziomu wykształcenia młodzieży wiejskiej, której uniemożliwia to znalezienie nowych miejsc pracy poza rolnictwem. Należy podkreślić, że przy ogólnie wysokim poziomie zatrudnienia w rolnictwie, w niektórych regionach występuje problem braku następców w gospodarstwach i wyludnienie się terenów wiejskich. Powszechny spis rolny przeprowadzony w 2002 r. wykazał, że w porównaniu do wyników Powszechnego spisu rolnego z 1996 r. nastąpił wzrost liczby gospodarstw rolnych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą z 249 tys. na 363,4 tys., jednak nadal jest to liczba niewielka do ogólnej liczby gospodarstw i pracujących w tych gospodarstwach.
Zatrudnienie w rolnictwie jest ważnym aspektem ekonomicznym i społecznym na obszarach wiejskich. Praca w rolnictwie obejmuje różnorodne zajęcia związane z uprawą roślin, hodowlą zwierząt, produkcją żywności, leśnictwem, ogrodnictwem i innymi działaniami związanymi z produkcją rolną.
Zatrudnienie w rolnictwie ma swoje specyficzne cechy i wyzwania. Praca w tym sektorze często jest sezonowa i zależy od warunków atmosferycznych, cyklu roślinnego i innych czynników. Rolnicy często muszą stawić czoła trudnym warunkom pogodowym, długim godzinom pracy, wysiłkowi fizycznemu i innym wyzwaniom związanym z produkcją żywności.
Zatrudnienie w rolnictwie może mieć różne formy. Wiele rodzinnych gospodarstw rolnych jest prowadzonych przez członków rodziny, którzy angażują się w różne działania związane z produkcją i zarządzaniem gospodarstwem. W niektórych przypadkach, szczególnie w większych gospodarstwach, zatrudnia się również pracowników sezonowych lub stałych, którzy pomagają w pracach polowych, hodowlanych, zbiorach i innych zadaniach.
Rola zatrudnienia w rolnictwie na obszarach wiejskich jest istotna dla miejscowej społeczności. Praca w rolnictwie zapewnia źródło dochodu dla rodzin wiejskich, umożliwiając im utrzymanie się i rozwój na swoim terenie. Rolnictwo tworzy miejsca pracy w różnych sektorach, takich jak produkcja rolna, przetwórstwo żywności, usługi rolnicze, handel rolno-spożywczy i wiele innych.
Zatrudnienie w rolnictwie ma również ważne znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego i suwerenności żywnościowej kraju. Rolnicy są odpowiedzialni za produkcję żywności, która zaspokaja podstawowe potrzeby żywieniowe społeczeństwa. Dlatego ważne jest, aby zapewnić warunki dla rozwoju i zrównoważonego funkcjonowania sektora rolnego, aby zagwarantować dostępność i jakość żywności dla ludności.
Jednocześnie, wraz z rozwojem technologii i postępem społecznym, zmieniają się wymagania dotyczące pracy w rolnictwie. Nowoczesne rolnictwo coraz bardziej polega na wykorzystaniu innowacyjnych rozwiązań technologicznych, automatyzacji, precyzyjnym rolnictwie i zastosowaniu nowych technologii informatycznych. To stawia nowe wyzwania związane z potrzebą posiadania nowych umiejętności, wiedzy i kompetencji w dziedzinie rolnictwa.
Zatrudnienie w rolnictwie odgrywa istotną rolę na obszarach wiejskich. Praca w rolnictwie zapewnia źródło dochodu dla rodzin wiejskich, tworzy miejsca pracy, zapewnia bezpieczeństwo żywnościowe i wpływa na rozwój społeczności lokalnych. Jednocześnie, wraz z postępem technologicznym, zmieniają się wymagania dotyczące pracy w rolnictwie, stawiając nowe wyzwania i możliwości rozwoju zawodowego dla osób związanych z tym sektorem.
[1] „Rolnictwo i gospodarka żywnościowa w Polsce w aspekcie integracji z UE.”, MRiRW, Warszawa 2002, s.15.
