Odrębność kulturowa poszczególnych regionów kraju, wyrażająca się m.in. poprzez zróżnicowane, tradycyjne formy twórczości artystycznej i rzemieślniczej, stanowi wartość, która będzie chroniona i wspierana przez państwo. Pomoc w rozwoju i promocji szeroko rozumianej twórczości ludowej, obejmującej różne formy: rzemiosło, rękodzieło, folklor muzyczny, tradycyjne obrzędy, są i będą stałymi elementami polityki kulturalnej państwa.
Polska jest krajem o wielkich tradycjach i różnorodności kultury ludowej; wartości te powinny być utrzymane i rozwijane w oparciu o potencjał lokalnych społeczności i pomoc państwa. W trosce o zachowanie dziedzictwa kulturowego wsi twórcy ludowi będą otaczani opieką i promowani. Upowszechniany będzie ich dorobek artystyczny, w tym: dzieła sztuki, rękodzieło, folklor taneczny i muzyczny.
Ochrona i promocja twórczości ludowej, sztuki i rękodzieła ludowego oraz folkloru i obrzędów są istotne dla zachowania dziedzictwa kulturowego i tradycji danego regionu kraju. Te działania przyczyniają się do utrzymania tożsamości kulturowej, wzmacniania więzi społecznych oraz rozwijania turystyki kulturowej. Oto kilka aspektów związanych z ochroną i promocją twórczości ludowej:
- Badania i dokumentacja: Przeprowadzanie badań i dokumentowanie różnych aspektów twórczości ludowej, w tym technik rękodzielniczych, wzorów, tradycji, mitologii, obrzędów i innych elementów kultury ludowej. Tworzenie archiwów, zbiorów muzealnych i cyfrowych repozytoriów, w których można przechowywać i udostępniać informacje na temat dziedzictwa kulturowego.
- Edukacja i szkolenia: Organizowanie warsztatów, szkoleń i kursów dotyczących tradycyjnych technik rękodzielniczych, sztuki ludowej, tańca, śpiewu i innych form twórczości ludowej. Wprowadzanie tych tematów do programów nauczania w szkołach, aby młodzi ludzie mogli poznać i docenić dziedzictwo kulturowe swojego regionu.
- Wspieranie twórców ludowych: Udzielanie wsparcia finansowego, doradczego i logistycznego dla twórców ludowych, rzemieślników i artystów ludowych. Tworzenie przestrzeni pracy, takich jak pracownie i atelier, w których mogą oni tworzyć i prezentować swoje dzieła. Organizowanie targów, festiwali i wystaw, na których mogą sprzedawać swoje wyroby.
- Organizowanie wydarzeń kulturalnych: Tworzenie festiwali, koncertów, spektakli, wystaw i innych wydarzeń kulturalnych, na których promowana jest twórczość ludowa, sztuka ludowa oraz folklor i obrzędy. Takie wydarzenia przyciągają zarówno lokalną społeczność, jak i turystów, co przyczynia się do promocji i rozwoju dziedzictwa kulturowego regionu.
- Włączenie do turystyki: Promowanie dziedzictwa kulturowego i tradycji ludowych jako atrakcji turystycznych. Tworzenie tras turystycznych, ścieżek edukacyjnych, centrów interpretacji i muzeów, które prezentują twórczość ludową i folklor danego regionu. Organizowanie warsztatów, w których turyści mogą uczyć się tradycyjnych technik rękodzielniczych i uczestniczyć w lokalnych obrzędach.
- Współpraca i wymiana: Współpraca między różnymi regionami kraju, a także międzynarodowa wymiana doświadczeń i współpraca w dziedzinie twórczości ludowej. Udział w projektach międzynarodowych, programach wymiany artystycznej, festiwalach folklorystycznych i innych inicjatywach, które umożliwiają wymianę wiedzy, inspirację i wzajemne uczenie się.
Ochrona i promocja twórczości ludowej, sztuki i rękodzieła ludowego oraz folkloru i obrzędów wymaga zaangażowania różnych podmiotów, takich jak władze lokalne, organizacje kulturalne, instytucje edukacyjne, muzea i społeczność lokalna. Wspólne działania na rzecz zachowania i promocji dziedzictwa kulturowego przyczyniają się do rozwoju tożsamości regionalnej, wzmacniania więzi społecznych i ochrony unikalnych tradycji i umiejętności.
